നിളാ വിലാപം
ഇന്നും ഉയര്ന്നിതാ-നിള തന് വിതുംബലൊരു
മരുഭൂവില് ഉയരുന്ന രോദനം പോല്
അന്ന് നിന് തെളിനീരമൃതമായ് മനുജര്ക്ക്
ഇന്നു നീ ജീവനായ് കേണിടുന്നു
ഒരു നാളില് അല തള്ളി ആനന്ദ നൃത്തങ്ങള്
നൃതി ചെയ്ത നീയിന്നു തേങ്ങി നില്പൂ
പുളിനങ്ങള് തഴുകും നിന് കാല് ചിലമ്പോലി
സ്വര താള ലയമിന്നലിഞ്ഞു പോയോ
ചെറുതാകും-ഒരു-ജീവ താളങ്ങള് അലിയുമ്പോള്
തെളിയും മണല് തിട്ട പഞ്ജരങ്ങള്
തഴുകും കുളിര് കാറ്റില് അലിയുന്ന നിശ്വാസം
ഒരു വേള നിന്നെ വിട്ടകലുന്നുവോ
തനയരെ പോലെ നീ കരുതി പുനല് നല്കും
മനുജര്-ഇന്നു-ഉന്മത്ത ഭാവമോടെ
അരിയുന്നു നിന്നില് നിന്നുയിര് കൊണ്ട വിടപികള്
കരയുന്നിതാരണ്യം അംഗ-ഭംഗങ്ങാല്
ഒഴുകുന്നിതെന്നും നീ ഇനിയും തപസ്യയായ്
അവനിയുടെ കണ്ണുനീര് ചാല് പോലെ
പകരുവാനുണ്ടെന്നും അരുമ കിടാങ്ങള്ക്കു
കുടിനീരും ജീവനും-തന്നുയിര് വിരാമം വരെ
ഇനിയെന്ന് നിന്നിലെ തുടി താളമലതല്ലും
ഇനിയെന്ന് നിന്നിലെ തണ്ണീര് കുതി കൊളളും
അറിയില്ല എന്നാലും ഒരു നല് പ്രതീക്ഷയോട്-
അഹസ്സില് നിന്നാര്ക്കലി തേടുന്നീ നദിയുള്ളം
0 അഭിപ്രായങ്ങള്:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് [Atom]
<< ഹോം