പൂമരതണലില്‍

തളരുമീ യാത്രയില്‍ ഞാന്‍ ഇളവേല്‍ക്കുവാനായ്
ഒരു വേള നിന്നുവല്ലോ തളിരിട്ട ശാഖി ചാരെ
കുളിര്‍ കാറ്റു വന്നുവെന്നെ പതിയെ തലോടിയോ
തരു ശാഖ പൂവ് തൂകി കുശലം പറഞ്ഞുവോ

കിളികള്‍ പറന്നിറങ്ങി കഥകള്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു
മലരും തളിരുമൊന്നായ് ഉലയുന്നു കാറ്റിലായി
മഴവില്‍ ചിറകു വീശും ശലഭങ്ങള്‍ പാറിടുന്നു
മദമാര്‍ന്ന മക്ഷകങ്ങള്‍ മധുവുണ്ടു മൂളിടുന്നു

ഒരുമാത്ര ഓര്ത്തു നിന്നെ, തണലേകും പൂമരം നീ
അരികത്തണഞ്ഞിടുന്നോര്‍ക്ക് അരുളുന്നു മോദമെന്നും
അരുളട്ടെ ഭൂമി നിന്നില്‍ പുനല്‍ , ഭക്ഷം എന്നുമെന്നും
ഒരുനാളും അഴിവിടാതാനന്ദമേകി നില്പാന്‍