വീണ്ടും മഴ
വാതീകതിരൊളി ഒളിച്ചാകാശ മേഘ -
പാളിക്കുള്ളിലായ് , തൂകീ മിന്നല് ദ്യുതി
മാനത്തുയരുന്നു ഹുങ്കാര രവമെന്നിവ-
ഏകുന്നിതാ എതിരേല്പ്പ് നിന് വരവിനായ്
വാന തോപ്പിലൊഴുകി ഒന്നകുമാ കരി-
മേഘ പാളിയില് നിന്നൂര്ന്നൊരു തുള്ളിയായ്
തൂകീ നിന്നാദ്യ ജല കണം താഴെയുരുകുന്നോ-
രൂഴീ മുഖത്തുനീയേകി നിന്നാദ്യ ചുംബനം
മെല്ലെ പൊതിഞ്ഞു മന്നിലുതിരുന്ന ശീകരങ്ങള്
വല്ലീവപുസിലൊരു കുളിരാര്ന്നാലിംഗനം നല്കി
ചൊല്ലിത്തിമിര്ത്തുയര്ന്നു നിന് 'ചറപറ' യെന്ന-
ഥല്ല്ല്ലിന് ആരോഹണമതിനുദാത്തമായി മാറി
മണ്ണിന് മനം കുളിര്ത്തലിഞ്ഞൊഴുകുന്ന
തണ്ണീര് ചാലുകളിയലുന്നോരങ്കണം
മന്നില് വീശുമനിലനാ ജനല് പാളി തുറ-
നെന്നില് പൂശി ജലശീകരമൊരാശംസപോല്
പെയ്യും കൊടുമഴയിലുരുവുലഞ്ഞാറാട്ടമാടുന്ന
ചെയ്യപ്പൂ ചൂടും ചെടികളും ചങ്കുരങ്ങളും
പയ്യെക്കുടിച്ചു നീ തൂകുമാ വാരി ആവോളം
മെയ്യില് തളിരിട്ടു പുതു നാമ്പും പുഷ്പകങ്ങളും
എല്ലാം കഴിഞ്ഞൊരു ചാറലായ് മെല്ലെ യാത്ര-
ചൊല്ലി കടന്നു പോകുമ്പോഴും ധരണിയിന്-
ഉള്ളിലായ് നീ പെയ്ത ഹര്ഷമോരായിരം
പല്ലവാങ്കുരം തീര്ക്കുന്നിതീമണ്ണിലായ് .
0 അഭിപ്രായങ്ങള്:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് [Atom]
<< ഹോം